Onze jongste zoon is 2 jaar geleden getest en toen bleek dat hij niet hoogbegaafd was volgens de test. Begrijp me niet verkeerd. Hij hoeft niet hoogbegaafd te zijn, maar we willen dat hij op zijn plek zit op school en dat hij het onderwijs krijgt wat hij nodig heeft en verdient. Ook bleek uit de test dat hij bepaalde gebieden uitzonderlijk goed had ontwikkeld maar andere daarbij achtergebleven waren. Er kwamen daardoor tegenstrijdigheden uit de test. Zo had hij een testonderdeel  heel goed gemaakt (maximale score!), maar het volgende testonderdeel op hetzelfde gebied scoorde hij gemiddeld. In combinatie met zijn duidelijke HB kenmerken zorgde dit voor de nodige vraagtekens.  Niet alleen bij ons maar ook bij de psycholoog die hem had getest. Ze had geen idee hoe het in de toekomst met hem zou gaan maar waarschuwde ons wel dat hij goede begeleiding nodig had van mensen die hem konden begrijpen (en dus ook kennis over HB hebben) zodat hij niet ‘beschadigd’ zou worden in zijn ontwikkeling.

Onze jongste zoon had heel veel moeite met focus en concentratie. Hiervoor hebben we hulp gezocht en gevonden in de vorm van reflexintegratie. Dit heeft zijn proces wel verbeterd, maar niet op die manier zoals de reflexintegratie begeleider had verwacht. We kregen de tip om zijn oren te laten onderzoeken. En wat bleek? Hij kan prima horen, maar de hersenen hebben niet alle klanken geïntegreerd zodat hij niet alles goed kan opnemen en daardoor veel mist. Als de juf iets klassikaal in de klas uitlegt, dan hoort hij het wel omdat hij weet dat hij op dat moment mag gaan opletten. Maar als de juf iets vertelt als ze rondloopt in de klas dan mist hij dat gewoon. Toen we dat eenmaal wisten, konden wij en de juffen daar rekening mee houden. Waarom hebben we daar niet eerder iets van gemerkt? Tja, hij kon thuis ook volledig in zijn eigen wereldje leven zonder ook maar te reageren als we iets tegen hem zeiden. We kregen de boodschap dat zijn intelligentie hem tot nu toe heeft gered.  Als onderdeel van een nieuwe therapie mag zoonlief nu iedere avond een koptelefoon op en krijgt hij muziek/klanken te horen om deze in zijn hersenen beter te integreren. En het werkt! In eerste instantie merkten we dat thuis. We hoefden niet meer voor hem te staan en of aan te raken voordat hij antwoord geeft. We kunnen nu ook gewoon zijn naam noemen en dan reageert hij. Niet altijd natuurlijk ;-), maar er is een grote verbetering.

Maar wat gaan we dan met zijn intelligentie doen? Hij wil heel graag net als zijn grote broer naar het fulltime HB onderwijs. Onze jongste wil ook graag moeilijkere werkjes en taken doen. Ook heb ik als moeder het gevoel dat hij zichzelf “minder” vindt omdat hij niet naar de school van zijn broer mag. En dat doet pijn, vooral ook omdat wij zo vaak zeggen dat het niet uitmaakt hoe slim je bent.  Je bent geen beter persoon als je een hoger IQ hebt! Maar toch voel ik dat er bij onze jongste iets knaagt. Hij wil graag altijd ergens de beste in zijn en hij doet echt niet onder voor zijn oudere broer.

Wanneer is het dan weer een goed moment om hem te laten testen? Wat als nu blijkt dat hij nog niet genoeg heeft opgepakt en dat hij dan weer te laag scoort om naar het fulltime HB onderwijs te mogen?

Deze vraag hebben we onszelf in het voorjaar van 2018 gesteld. Toen zijn we gevoelsmatig tot de conclusie gekomen dat het nog te vroeg was. Voor het volgende schooljaar was er ook geen plek bij het fulltime HB onderwijs dus er was ook geen noodzaak.

Eind oktober 2018 stond dan toch een afspraak voor het afnemen van een IQ onderzoek op de agenda. We hebben hem uitgelegd dat hij naar een mevrouw zou gaan om te kijken of die hem op school nog beter kan helpen. Op vrijdagavond hebben we tegen hem gezegd dat hij de maandag erop niet naar school zou gaan en dat hij dan naar die mevrouw mocht.

Onze jongste houdt nogal van uitslapen, dus die maandagochtend hebben we hem lekker laten liggen. Hij werd wakker toen zijn broer al bijna naar school ging. “Waarom ga ik niet mee?“ was zijn reactie. Toen ik vertelde dat hij naar die mevrouw mocht was zijn reactie “ooh is dat vandaag?”. Hij was heerlijk relaxed en heeft op zijn gemak gegeten. We kwamen dus lekker ontspannen aan.

Maar hoe is het gegaan en wat is het resultaat?

Lees hier over in mijn volgende blog.