En dan kom je er achter! Mijn kind is hoogbegaafd

Terugkijkend heeft onze zoon al veel signalen gegeven dat hij meer dan gewoon intelligent is.

Bijvoorbeeld bij het: spelen van IQ spelletjes op veel jongere leeftijd dan op de doos is aangegeven , op jonge leeftijd al kunnen optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen, heel vaak de ‘waarom vraag’ stellen en binnen een uur leren schaken net na zijn vierde verjaardag.

In het begin van groep 2 gaf hij zelf heel duidelijk aan dat hij niet meer naar school wilde. Alles was veel te simpel en saai volgens hem. De school heeft wel geprobeerd om hem meer uitdaging te geven, maar hij wilde het vaak niet. Als hij niet zeker weet dat iets gaat lukken, gaat hij het niet doen.

Naarmate het schooljaar verstreek, werd de motivatie van onze zoon steeds minder. Hij dacht “waarom zou ik nog naar school gaan, ik leer er toch niks”. Op school gedroeg hij zich prima en was er daarom geen noodzaak hem te laten testen. Thuis kwam de opgebouwde frustratie er uit, hij wist zich geen raad met zijn gevoelens en reageerde dat af op zijn broertje en op ons als ouders. Op die momenten voelde ik me machteloos.

Als we vroegen hoe het was geweest op school antwoordde  hij meestal met ‘gewoon, hetzelfde als gisteren’ met een ongeïnteresseerde , onverschillige klank in zijn stem. We hebben de indruk dat hij verwacht veel te gaan leren in groep 3. Wij vrezen echter dat hij daarin teleurgesteld gaat worden met het risico dat hij gedemotiveerd raakt, vandaar dat we besloten hebben om hem te laten testen. Onze hulpvraag was,  is ons vermoeden van hoogbegaafdheid juist? En zo ja, hoe gaan we daarmee om als ouders en als school.

Ons vermoeden werd bevestigd maar we schrokken wel van het advies. Onze zoon zou beter op zijn plek zijn met onderwijs speciaal gericht op hoogbegaafd onderwijs. Dat hadden we niet aan zien komen.  Wij hebben zeer bewust de huidige basisschool voor onze 2 zoontjes gekozen en tot volle tevredenheid.  Ik heb daarom moeite om het besluit te nemen voor zo’n klein mannetje. W at is wijsheid en doen we er wel goed aan?

Op een gegeven moment hebben we het gewoon aan hem gevraagd. Hij antwoordde meteen dat hij naar een moeilijkere school wil. Toen ik aangaf dat hij dan zijn vriendjes niet meer zou zien, moest hij wel even nadenken. Daarna gaf hij aan toch naar de nieuwe school te willen. Met zo’n antwoord ga je als ouder toch actief aan de slag! We willen heel graag dat hij weer met plezier naar school gaat, want dat deed hij al een half jaar niet meer. Hij is nu aangemeld bij de nieuwe school. Een aanmeldcommissie gaat beoordelen of hij daar onderwijs mag gaan volgen.

Ben benieuwd!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *